آثار (189)
*حسین پاینده: از جمله موضوعاتي که از ديرباز در مطالعات ادبي اهميت داشته است و نظريه پردازان و منتقدان ادبي آن را بررسي کرده اند، علت ماندگاري برخي از آثار و ميرايي بقيه در تاريخ ادبيات است. نگاهي گذرا به تاريخ ادبيات و بررسي آثار ادبي نوشته شده در برهه هاي زماني مختلف، حکايت از آن مي کند که صرفاً تعداد قليلي از متون اين قابليت را دارند که نه فقط در زمانه خود، بلکه همچنين در برهه هاي تاريخي بعدي مورد اقبال خوانندگان يا…
احمد غلامی : آدم‌هایی هم‌چون هوشنگ گلشیری دشمنان بسیاری دارند؛ دشمنانی خُرد و کلان که دشمنی‌شان یا از اختلاف عقیده نشئت می‌گیرد یا احساسی است. گلشیری دوستان بسیاری هم دارد، دوستانی که سبک و سیاق اندیشه ادبی‌اش را می‌پسندند و دوستانی که منش فردی‌اش را می‌ستایند. در مواجهه با گلشیری نمی‌توان بی‌تفاوت بود. بسیار اندک‌اند آدم‌هایی که او را نادیده بگیرند و سایه‌وار از کنارش بگذرند. در برگزاری مراسم «بیست‌سال ادبیات داستانی»، گلشیری در میان ناباوری اغلب روشنفکران به مراسمی آمد که وزارت
شازده احتجاب حکایت تقابل آدمی با هستی‌اش است. داستانی نیست که به زمان و مکان محدود باشد؛ به لحاظ ماجرایش این قابلیت را دارد که در هر برهه از تاریخ اتفاق بیفتد. به عهد قاجار معطوف شده، تصویری جامع و ملموس از آن دوران ارایه می‌کند بی‌آنکه از شاهی، درباری یا حتی شهری اسم بیاورد. به شکلی انتزاعی در قالب تمثیل و با تکیه بر رویه مشترک صاحبان قدرت، همان سلطه‌طلبی‌ای که از حاکمان قبلی و بعدی هم دیده شده و مختص به هیچ دورانی نیست،…
شهریار مندنی‌پور چون ساکن شیراز بود سالی دو ـ سه‌بار بیشتر فرصت شرکت در جلسات گلشیری و دیدن او را نمی‌یافت اما از بسیاری از شاگردانی که پای ثابت این جلسات بودند به گلشیری نزدیک‌تر بود؛ هم خودش و هم جهان داستانی‌اش. مندنی‌پور چنان که خود می‌گوید به خاطر حرف‌هایی که پشت‌سر گلشیری بود تا مدت‌ها از خواندن داستان‌های او پرهیز داشت اما خواندن داستان نمازخانۀ کوچک من در بی‌خوابیِ شبی طولانی شعلۀ علاقه به گلشیری را در جان او روشن کرد؛ شعله‌ای که تا…
علیرضا اکبری: سال ۱۳۴۷ است. هوشنگ گلشیری که به‌تازگی مجموعه‌داستان مثل همیشه را منتشر کرده، در نشست‌های هفتگی جُنگ اصفهان ده‌صفحه ده‌صفحه رمان نیمه‌تمام شازده احتجاب را برای اصحاب جُنگ می‌خواند و نوشته را حک و اصلاح می‌کند. کمی پیش‌تر او داستان چهار ـ پنج صفحه‌ای شازده احتجاب را خصوصی برای ابوالحسن نجفی خوانده و نجفی داستان را نه یک داستان کامل که طرحی برای داستانی بلندتر تلقی می‌کند و به گلشیری توصیه می‌کند داستان را بسط دهد. آنچه گلشیری دارد در جلسات جُنگ می‌خواند…
یزدان منصوریان لیزنا، یزدان منصوریان، دانشیار دانشگاه خوارزمی: سووشون نخستین رمان سیمین دانشور و مشهورترین اثر اوست. این کتاب همزمان متنی تاریخی، اجتماعی، سیاسی و نمادین محسوب می‌شود و به دلیل همین وجوه چندگانه، داشتن نثری شاعرانه و ساختاری استوار از اهمیتی ویژه در ادبیات داستانی معاصر برخوردار است. محمد علی سپانلو درکتاب «نویسندگان پیشرو ایران» می‌نویسد: «سووشون در سلوک رمان اجتماعی ایران منزل مهمی محسوب می‌شود. گذشته از توفیقی که نزد خوانندگان یافته، این اولین اثر کامل، در نوع (ژانر) رمان
حسن میرعابدینی سووشون .1348. نوشته‌ی سیمین دانشور آغازگر فصلی تازه در تاریخ داستان‌نویسی ایران به شمار می‌آید. دانشور در این داستان پرحرکت و ماجرا، با نثری شاعرانه، دقیق و محکم، تصویری درونی و هنرمندانه از تحولات منطقه فارس در سال‌های جنگ دوم جهانی به دست می‌دهد. شخصیت‌های رمان با قدرت مشاهده درخشانی ترسیم شده‌اند؛ آنقدر مشخص که هریک روحیه و عملکرد گروه اجتماعی معینی را مجسم می‌کنند. البته هیچ‌یک از آنان در حد تیپ نمی‌ماند، همه‌شان فردیتی خاص دارند و به آسانی از یکدیگر تمیز…
به گزارش خبرنگار كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سه‌شنبه، 12 ارديبهشت 91 در نشستي كه با عنوان «مروري بر شاهكارهاي ادبيات معاصر ايران» در فرهنگسراي ارسباران برگزار شد، حسين پاينده و حسين سناپور به نقد و بررسي رمان «سووشون» سيمين دانشور پرداختند. در ابتداي اين نشست، حسين پاينده با بيان اين‌كه دانشور در رمان «سووشون» از سطح به عمق رفت و توانست به تحليل‌گري توانمند تبديل شود، اظهار كرد: شخصيت‌پردازي در اين رمان از درجه بالايي برخوردار است و اين رمان بعد از رمان «بوف…
نویسندگان : محمد علیجانی* 1؛ حسینعلی قبادی2؛ سعید بزرگ بیگدلی3چکیده اسطوره‌ها در طول تاریخ همواره از رخدادهای سیاسی - اجتماعی تأثیر می‌پذیرند و در برابر آنها واکنش نشان می‌دهند. در حوزه داستان‌نویسی معاصر یکی از اصلی‌ترین حوادثی که بر ساختارهای سیاسی، اجتماعی،فرهنگی و ادبی تأثیر عمیقی گذاشت، واقعه کودتای 28 مرداد است. این حادثه باعث اجتناب نویسندگان از بیان انتقادی صریح و پناه بردن به درون و بهره¬گیری از زبان مبهم، نمادین و اسطوره‌ای در انعکاس مسائل جامعه و جهت‌گیری اذهان توده¬ی مردم و
- چه دوره‌ای این رمان را نوشتید؟ من از نوزده سالگی، یعنی سال ١٣٤٥به طور جدی شروع به نوشتن کردم ، و گشتِ گشتن و بازگشتن‌ها، که یک مجموعه طرح است در آن دوره نوشتم، یک داستان بلند و سه نمایشنامه بعد از آن، و در همان ایام به لندن رفتم و مه لندن چه‌ها با تخیل من نکرد، بعد از تصادفی مهیب، به صورت یک گونی از استخوان‌های شکسته، به تهران برگشتم و از همان زمان‌ها صداع در ذهنم آغاز به شکل‌گیری کرد و…
بیشتر...
براي حرف زدن درباره «صداع» قبل از هر چيز لازم است كه چند نكته را روشن كنيم، اين كه آيا «صداع» يك رمان از نوع ديگر است؟ يا يك ضد رمان؟ چون آن چه روشن است و مخاطب با خواندن نخستين صفحات اين كتاب متوجه آن مي‌شود اين است كه «صداع» يك رمان با تعريف قرن نوزدهمي آن نيست و حتي به بسياري از رمان‌هاي نيمه دوم قرن بيستم كه «صداع» حدودا در سال‌هاي مياني آن نوشته شده شباهتي ندارد، اما به اعتقاد من مي‌توان…
از معمولی بودن بدمان می‌آمد - گفت و گو با سودابه فضائلی، نویسنده‌ی رمان "صداع" سودابه فضائلی را اغلب ما به عنوان مترجم و پژوهشگر حوزه‌ی نماد شناسی و غرایب می‌شناسیم . اما چندی‌است که انتشارات نیلوفر رمان "صداع" را از وی منتشر کرده است. در صفحه‌ی نخست این رمان آمده است؛ "صداع را وقتی بیست و پنج ساله بودم نوشتم و حالا که شصت ساله‌ام، می دانم همزادانم در جهان پراکنده‌اند. پس صداع را باز نوشتم و تقدیم می‌کنم به همه‌ی آنان." …
نقطه، فقط نقطه است. نه بعد دارد، نه سطح، نه طول. نه تعریف حتی. نامی است موهوم. نقطه موهوم است. امر موهوم. هیچ. هیچی که هم هست و هم نیست. مرز موهوم بودن و نبودن. اما این هیچ، این عدم/وجود، نقطه، چون تکرار می‌یابد، امتداد؛ موهومِ خود را می‌دواند: خط. خط، یک‌باره طول دارد، می‌شود اندازه‌اش کرد. می‌شودش دید. دیگر نه موهوم، که موجود است. در برابر ما ایستاده، شاید ما بر آن ایستاده. این خط چگونه است که می‌شناسیمش؛ او که از موهومی- ذات…
نیویورک تایمز ، ویلیام یانگ ترجمه ی یوسف جلالی " این کاری نیست که من بایستی بدان مشغول می شدم". مهرداد اسکویی می گوید، پرسه زدن میان دسته ی انبوهی از کارت پستال های تاریخی و قدیمی کاهی رنگ، متعلق به نجیب زادگان ریش بلند قاجار، انقلابیون سبیل دار، زنان محجبه و درویشان کوچه گرد. اسکویی از مستند سازان برجسته ی ایرانی است که بخش قابل توجهی از وقت و هزینه ی خود را صرف جمع آوری مجموعه ای کرده که از نظر دوستان و…